ماجرای حرف سیاسی زدن در استخر
تاریخ انتشار: ۱۶ فروردین ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۲۸۱۸۷۳۹
به گزارش بیباک نیوز ، محسن تنابنده درباره جهت گیری های سیاسی «علی البدل» که بیشتر در سطح ظاهری کار مطرح می شد و نگرانی اش از اینکه کاری سیاسی بسازد به مهر گفت: من هیچ ابایی نداشتم که کار سیاسی شود چون برمبنای شرایط آن روستا طراحی شده است و اینکه می گویید سیاست در جایی در حد کلام مطرح می شود و عمق پیدا نمی کند چندان قبول ندارم چون مبنای این قصه براساس زندگی دو خان و دو جناح طراحی شده که مخالفت هایی با یکدیگر دارند و در ضمن در شورایی هم حضور دارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی ادامه داد: حاکمیت شورا تحت سلطه این دو خان قرار دارد و براساس مناسبات و رویایی آنها با یکدیگر مردم دچار ضرر یا منفعت می شوند.
تنابنده درباره نمایش چند همسری، اعتیاد و شخصیت هایی که بیشتر اهل کلاهبرداری هستند، اظهار کرد: طبیعتا هسته اصلی این قصه بر رویارویی دو خان و شتک هایی است که این رویارویی دارد یعنی تاثیری که بر دو طایفه آبیاری و آبناری وجود دارد. اگر جنگی بین این دو پرسوناژ صورت نمی گرفت شاید جذابیتی هم در کار وجود نداشت. از طرف دیگر اینجا از نظام فاسد یک روستا صحبت می شود و اینکه چگونه توانسته اند سال ها بر مسند باقی بمانند.
این آدم ها که درگیر چندهمسری و یا مواد هستند درنهایت اقبال خوبی ندارند ولی این زشت است که ما فکر کنیم این مساله را نشان ندهیم یا از فلان نکته نگوییم چراکه بدآموزی دارداین بازیگر اضافه کرد: باید شوخی را هم در سریال در نظر گرفت و بعد اینکه می بینیم این آدم ها که درگیر چندهمسری و یا مواد هستند درنهایت اقبال خوبی ندارند ولی این زشت است که ما فکر کنیم این مساله را نشان ندهیم یا از فلان نکته نگوییم چراکه بدآموزی دارد. اتفاقا با نمایش بعضی از مسایل نتایج بهتری می گیریم. تلویزیون به نظرم همیشه ترسیده است که همه ابعاد آدم ها را نشان دهد و حالا که این مسایل در این کار دیده می شود شاید کمی در ذوق همه می خورد. یا شاید خان ها را هیچ گاه کسی به این شکل ندیده است ولی فکر می کنم نمایش این مسایل از پنهان کردنشان بهتر است. وقتی شما ثمرات اعتیاد را می بینید می توانید به مردم جامعه بفهمانید که چه مشکلاتی دارد ولی وقتی آن را تابو کنید همه کنجکاو می شوند که بدانند چیست.
وی درباره شخصیت های اصلی سریال که از حماقت برخوردارند و بیشتر منفی هستند و اینکه مخاطب ممکن است به همین دلیل اصلا با آنها ارتباط نگیرد، اظهار کرد: این آدم ها خیلی فاسد هستند و استایل قصه برای من اینگونه بود اما تا حالا این بازخورد را نداشتم که این شخصیت ها کاملا منفی هستند و اگر چنین باشد ضعف ماست.
سرپرست نویسندگان سریال نوروزی «علی البدل» به کارگردانی سیروس مقدم اضافه کرد: ضمن اینکه شاید از بی سلیقگی تلویزیون است که این کار در نوروز پخش شد چون این کار نوروزی نبود و در این ایام توقعاتی از جمله خنداندن مردم وجود دارد درحالیکه کار ما کمدی نبود اما به دلیل نابسامانی روزگاری که این قصه در آن زمان کلید خورد یعنی دوره رفتن آقای سرافراز و ثبات بعد از حضور رییس بعدی ما دچار نوعی بلاتکلیفی در پخش شدیم.
بازیگر سریال «پایتخت» درباره شباهت «علی البدل» به فیلم سینمایی «ایران برگر» تصریح کرد: این قصه خیلی زودتر از «ایران برگر» نوشته شده و فکر می کنم به 8 تا 9 سال پیش بازمیگردد و چند سال پیش هم در تلویزیون مطرح شد اما چون هر بار شرایط مورد نظر پیش نمی آمد با تاخیر مواجه می شدیم. ایده قصه به روزی برمی گردد که من لاریجان رفته بودم و چند نفر از اعضای یک شورا در آب استخر حرف های سیاسی می زدند. به نظرم خیلی جالب بود که گروهی در آب غوطه ور باشند و بعد از کمبود آب حرف بزنند. در سریال «علی البدل» روی تک محصولی بودن روستا هم تاکید می شود و آنجا هم آب مساله اصلی بود. بنابراین مسایلی که در این روستا مطرح می شود هیچ ارتباطی با «ایران برگر» ندارد و زمانی هم که فیلمنامه سریال به من پیشنهاد شد ابتدا فکر کردم به خاطر قصه خودم در آن حضور نیابم و بعد دیدم که ارتباطی نبوده است و شاید شباهتشان همان حضور دو خان است.
تماشاگر امروز کمتر حوصله قصه دارد مخصوصا در کشوری که مردمش سیاست زده اند مگر اینکه قصه ای که روایت می شود که درباره خیانت یا عشق باشدتنابنده همچنین درباره واکنش ها نسبت به این سریال که کمتر مورد توجه مخاطبان قرار گرفته است، گفت: مهمترین نکته این است که تماشاگر امروز کمتر حوصله قصه دارد مخصوصا در کشوری که مردمش سیاست زده اند مگر اینکه قصه ای که روایت می شود که درباره خیانت یا عشق باشد و برای همین است که شبکه های ترکیه ای بیننده زیادی دارند. اکنون در همه جهان اینگونه است که مردم کمتر رمان می خوانند و همه قصه های کوتاه یا حتی جوک های کوتاه را بیشتر ترجیح می دهند.
وی در پایان بیان کرد: از طرف دیگر پخش کننده هم تاثیر زیادی در دیده شدن و ارتباط برقرار کردن با یک کار دارد مثل سینما که زمان پخش در آن اهمیت دارد و در تلویزیون به خاطر فقری که از نبود سریال مناسب بود «علی البدل» را در این بازه زمانی پخش کردند.
منبع: تسنیم
-----------------------------------------------------------------------------
تذکر: کاربر محترم! انتشار مطالب دیگر رسانهها از سوی پایگاه خبری تحلیلی بیباک لزوما به معنای صحت و تایید محتوای آنها نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود. در ضمن شما می توانید اخبار و مطالب وزین خود را که تا کنون در هیچ رسانهای منتشر نشده است از طریق بخش "تماس با ما" یا پل ارتباطی این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید برای ما ارسال نمایید تا در صورت دارا بودن مولفههای لازم، منتشر گردد.
------------- با کلیک بر روی لینکهای ذیل تمامی روزنامههای کشور را رایگان مطالعه کنید -------------
روزنامههای عمومی | روزنامههای اقتصادی | روزنامههای ورزشی | سایر روزنامهها| هفتهنامه و ماهنامه | نشریات استانی
منبع: بی باک نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.bibaknews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «بی باک نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۲۸۱۸۷۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ماجرای «نفرین فرعون» چگونه بر سر زبانها افتاد؟
مقبره توتعنخآمون علاوه بر اینکه یکی از مهمترین یافتههای باستانشناسی قرن بیستم است، مثل محفظهای از اسرار و شایعات و نظریههای توطئه نیز هست. به طور خاص، اصطلاح «نفرین فرعون» زمانی بر سر زبانها افتاد که لرد کارناروُن، حامی مالی اکتشاف مقبرۀ پادشاه توت، تنها چند ماه پس از ورود به آرامگاه او درگذشت.
با وجود این اتفاق شکبرانگیز، شواهد کمی وجود دارد که نشان دهد بین ورود به مقبرۀ فرعون و مرگ فوری ارتباطی وجود دارد، چون برای مثال، هُوارد کارتر، پس از بیرون کشیدن فرعون از محل استراحت ابدی خود، ۱۷ سال دیگر زندگی کرد.
به گزارش فرادید، کارناروُن نیز سالها پیش از مرگ نهاییاش در آستانه مرگ بود و پس از جراحت شدید در یک تصادف رانندگی در سال ۱۹۰۳، از عفونتهای مکرر ریوی رنج میبرد و بالاخره در ماه مه ۱۹۲۳ تسلیم مسمومیت خونی ناشی از گزش پشه ناقل شد.
با این حال، ممکن است کارناروُن بخاطر معاملات تجاری خود دچار این نفرین شده باشد. او برای تامین هزینههای این سفر معروف، حقوق انحصاری تمام اطلاعات مربوط به مقبره فرعون را به تایمز لندن فروخت و عملاً به این روزنامه، انحصار تمام حقایق مربوط به توتعنخ آمون و کشف او را داد.
با توجه به اینکه کل جهان اسیر این داستان در تایمز شده بود، سایر رسانهها که از بدست آوردن خبر تازه ناامید شده بودند، به اخبار ساختگی متوسل شدند. پس از مرگ کارناروُن، روزنامهنگاران سرتاسر جهان یک روز پرکار و شلوغ داشتند، چون انواع داستانهای گمانهزنی درباره چگونگی فوت او را چاپ میکردند.
به گفته دیوید سیلوِرمَن، متصدی نمایشگاه جهانی توتعنخآمون، بسیاری از خبرنگاران آن زمان به عمد کتیبههای یافتشده روی مقبره را اشتباه تفسیر کردند تا به وجود نفرین دامن بزنند. برای مثال، یکی از رسانهها ادعا کرد که در کتیبهای نوشته شده بود: «همه کسانی را که از آستانه محوطه مقدس پادشاه سلطنتی که برای همیشه خواهد زیست، عبور کنند، خواهم کشت»، در حالی که هرگز هیچ پیامی با این مضمون یافت نشده بود.
یکی دیگر از رسانهها، قسمتی از کتاب مردگان مصر را که روی قبر حک شده بود حذف کرد و به اشتباه آن را اینگونه ترجمه کرد: «کسانی که وارد این قبر مقدس شوند به سرعت بالهای مرگ را ملاقات خواهند کرد.»
با وجود اینکه هیچ متن حاوی نفرینی نزدیک جسد پادشاه توت یافت نشده، گاهی اوقات هشدارهایی روی مقبرههای دیگر مصر باستان نوشته میشد. یکی از مثالهای بارز این هشدارها این است: «آنهایی که این قبر را میشکنند، به یک بیماری مبتلا میشوند که هیچ پزشکی نمیتواند آن را تشخیص دهد»، اگرچه مشخص نیست این تهدید روی قبر چه کسی نوشته شده است.
با این حال، به طور کلی، نفرین تنها روی مقبرههای افراد غیرسلطنتی حک میشد، چون خانوادههای سلطنتی مصر توسط یک سری طلسمها به نام «متون اهرام» محافظت میشدند و بنابراین نیازی به دفاع اضافی در قالب جادوگران نداشتند.
با وجود فقدان کامل نفرینهای واقعی فرعونی، برخی از افراد که مشتاق چنین داستانهایی بودند، بارها به دنبال دلایلی برای این باور بودند که ایجاد مزاحمت برای یک پادشاه باستانی ممکن است عواقب مرگباری داشته باشد. برای مثال یکبار یک مقاله ادعا کرد که مصریها در زیر برخی مقبرهها، زبالههای هستهای دفن کردند که منجر به عوارض مرگباری برای باستانشناسان میشود!
گذشته از این حدس و گمانهای مضحک، برخی مطالعات علمی نشان دادهاند که ممکن است مقبرههای باستانی حاوی قارچ، کپک یا میکروبهای بالقوه مضری باشند که سلامت محققانی که آنها را استنشاق میکنند به خطر میاندازد. با این حال، تا کنون هیچ نشانهای حاکی از ابتلای هیچ مصرشناسی به چنین پاتوژنی گزارش نشده و اینها همه تیر خلاص به شایعۀ نفرین فرعون است.
کانال عصر ایران در تلگرام